Sergiye, “Hafıza Kalıntıları” ismini veren Ahmet Aydın Atmaca; kalıntılar vurgusuyla arkeolojik bir teması imlese de söz konusu kelime, doğrudan unutmanın bazen tersine kökleşen, kökleşirken ufalanan gerçekliğine dokunur. Sanatçının heykellerine eşlik eden desenler kökleşen unutmanın envanteridir ve aralarında ayrılık içinde bir özdeşlik vardır. Bu durumun yarattığı kesişme her seferinde unutmanın kaydını hatırlatır. Heykel mi desenden desen mi heykelden yola çıktı sorusu akla düşse de her iki üretim de kendinden çıkışı kendine dönüşü ve bunun tam tersini düşündürür.

Hafıza Kalıntıları; unutmanın katılaşan bir akışkanlıkla yeryüzünü sardığı, sararken tüm heybetiyle köklendiğini anlatan bir sergidir.

SERGİDEN KARELER